Annabel Hayer werkt als analist bij de politie in Briarstone. Zij verzamelt en analyseert gegevens die de politie kunnen helpen bij het oplossen van de misdaden die zij onderzoeken. Annabel woont alleen, is kwetsbaar en onzeker en onderhoudt geen sociale contacten anders dan met haar hulpbehoevende moeder. Als zij op een avond thuiskomt gaat zij naar aanleiding van het vreemde gedrag van haar kat op onderzoek uit in het huis van haar buurvrouw waarvan zij veronderstelt dat het leeg staat. Zij ontdekt het in verre staat van ontbinding verkerende lichaam van haar buurvrouw, die ze al maanden niet gezien heeft. Annabel had het idee dat zij was verhuisd.
Annabel ontdekt dat er meer gevallen bekend zijn van mensen die maandenlang dood in huis hebben gelegen zonder dat iemand hen miste. De politie deed er nooit onderzoek naar omdat de gevallen niet verdacht waren. In Briarstone is Colin Friedman op zoek naar eenzame en kwetsbare mensen om hen een uitweg uit hun eenzaamheid te geven.
Het huis van de buren was het grootste deel van de zaterdag vol mensen geweest. Het busje van het forensisch team werd naast mijn huis geparkeerd en ook al had ik wel even gesproken met het eerste patrouilleteam dat arriveerde, toch bleef ik de hele dag wachten tot ik daarna nog echt zou worden gehoord.
Mijn emotionele toestand was labiel en schoot heen en weer van misselijkheid en ontzetting door wat ik had gezien en gedaan, naar ergernis omdat het allemaal zo lang duurde, en schuldgevoel omdat ik niet meteen had gebeld in plaats van als een soort amateuristische Jessica Fletcher in te breken.
Nadat ik het lichaam had gevonden, was ik teruggegaan naar mijn eigen huis en had de deur dichtgedaan. Daarna had ik hem weer opengedaan om de kat naar buiten te gooien en toen de deur weer dichtgedaan. Nadat ik mijn hand onder haar buik had gelegd, had ik in plaats van een zachte vacht overal koude, natte, slijmerige viezigheid gevoeld.
De stank zat op mijn handen, op mijn panty, mijn rok. Zwart, groen en bruin, de kleuren die je krijgt als je alle kleuren uit een verfdoos mengt, gecombineerd met de stank van ontbinding. Ik trok ter plekke in de keuken mijn kleren uit en stopte ze in de wasmachine. Ik zette de temperatuur op zestig graden en wilde de machine net aanzetten toen ik plotseling bedacht dat ik dat niet moest doen. Misschien was het wel bewijsmateriaal.
Waarvan?
Ik waste mijn handen met een sterk geparfumeerde antibacteriële zeep, maar toen ik die afspoelde, stonken mijn handen nog steeds. Ik pakte een stuk keukenpapier en maakte dat nat, spoot er wat van de blauwe zeep op en wreef ermee over mijn benen, voor het geval de substantie door mijn panty heen op mijn huid was gekomen.
En al die tijd deed ik mijn best om niet over te geven. Telkens opnieuw kwam de stank weer naar boven, waarna ik moest hoesten en kokhalzen.
Toen ik me eindelijk schoon voelde, belde ik de politie.
‘Politie Kent, waarmee kan ik u helpen?’
‘Ik heb net een lijk gevonden in het huis hiernaast. Het is in vergaande staat van ontbinding.’
Elisabeth Haynes woont in Kent in het zuidoosten van Engeland, studeerde Engels, Duits en kunstgeschiedenis aan de universiteit van Leicester en werkt als misdaadanalist bij de Britse politie. Dit werk komt heel goed van pas bij het schrijven van haar boeken. Zij debuteerde in 2011 met de thriller Waarheen je ook vlucht (Into the darkest corner), dat door Amazon UK werd uitgeroepen tot het beste boek van 2011. Alles wat overblijft (Humain remains) is haar derde thriller. Een opmerkelijke thriller die heel mooi geschreven is. Opmerkelijk omdat het in deze thriller niet gaat om wie het gedaan heeft want dat is al vrij snel duidelijk maar om het hoe en het waarom. Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven. De eerste is die van Annabel, de onzeker politieanalist die een belangrijke ontdekking doet maar door haar onzekerheid niet zo goed weet wat ze er mee aan moet en die ook nog eens geconfronteerd wordt met het overlijden van haar moeder. Het andere perspectief is dat van Colin Friedman. Een op het eerste gezicht vriendelijke intelligent man die heel goed de gemoedstoestand van mensen kan peilen. Ook een man met uitermate morbide gedachten over dood en ontbinding.
Elizabeth Haynes beschrijft deze twee personages vlijmscherp en dat is een van de grote kwaliteiten van deze thriller. Maar daarnaast besteed zij ook ruime aandacht aan morele kwesties zoals waar houdt hulp bij zelfdoding op en begint moord en hoe komt het dat je in deze snelle digitale wereld in alle eenzaamheid kunt sterven zonder dat het iemand opvalt en zonder dat iemand je mist. Elizabeth Haynes besteedt een paar hoofdstukken aan slachtoffers die postuum het verhaal doen over hun erbarmelijke leven. Dat geeft Alles wat overblijft nog meer diepgang.
Alles wat overblijft is een donkere, goed geschreven psychologische thriller die door de structuur van het verhaal van begin tot einde enorm boeit en waarmee Elizabeth Haynes laat zien dat zij een scherpe kijk heeft op wat er in mensen omgaat en dat ook heel goed op papier kan zetten.
Engelse titel: Human remains
Vertaling: Lilian Schreuder
Uitgeverij: Cargo - Amsterdam
ISBN: 978 90 234 8732 6
© 2015 Joop Liefaard
Alles wat overblijft, een donkere, goed geschreven psychologische thriller van Elizabeth Haynes