In Stockholm en omgeving worden de lichamen van een aantal vrouwen gevonden. Zij zijn vermoord. De manier waarop zij om het leven zijn gebracht komt exact overeen met de wijze waarop seriemoordenaar Edward Hinde vijftien jaar geleden op zeer gewelddadige wijze van zich liet spreken. Edward Hinde is echter veroordeeld en zit nog steeds in de gevangenis.
Zijn vingers streelden haar fluweelzachte haar voorzichtig. Het was fijner en dunner dan hij zich had voorgesteld. Het voelde lichter aan in zijn hand. Hij boog zich een stukje voorover, zodat hij de geur duidelijker kon opsnuiven. Plotseling wenste hij dat zij vastgeketend was, en niet hij. Dat hij meer bewegingsvrijheid had. Dat hij haar kon voelen, serieus kon voelen. Het wond hem meer op dan hij had gedacht, en hij moest zijn best doen om zijn gevoelens niet te laten merken. Zijn moeder was ook blond geweest. Zij had nog langer haar. Maar niet zo zacht. Aan dit haar wilde je trekken. Hard. Maar je kon niet alles hebben. Niet nu.
Planning. Geduld. Besluitvaardigheid.
Psycholoog Sebastian Bergman was er verantwoordelijk voor dat Edward Hinde achter de tralies belandde en hij heeft over deze seriemoordenaar een boek geschreven. De kennis die hij over Hinde bezit, is van groot belang voor het rechercheteam van inspecteur Torkel Höglund en hij wordt schoorvoetend aan het team toegevoegd.