Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



Louise Millar – Een goede moeder

Door Joop Liefaard 3 november 13

Een goede moeder Een goede moederLouise Millar; De Kern – Utrecht 2013

Kate Parker is een weduwe die met haar zoontje Jack in Oxford woont. Zij heeft op de dag van haar huwelijk haar beide ouders door een eigenaardig auto-ongeluk verloren en enige tijd later werd haar echtgenoot Hugo door autodieven vermoord. Zij heeft een allesoverheersende missie in haar leven en dat is zichzelf en haar zoontje te beschermen tegen elk denkbaar onheil dat op hun weg kan komen. Voor alle activiteiten die door haar of Jack worden ondernomen heeft zij kansberekeningen voor mogelijke ongelukken gemaakt en haar huis is, na een aantal inbraken, veranderd in een onneembaar fort. Niet iedereen in haar omgeving en zeker niet haar schoonfamilie, heeft enig begrip voor het bijna obsessieve gedrag van Kate.

Dan ontmoet zij op een dag Jago Martin. Hij is professor aan de universiteit van Oxford en heeft een boek over statistieken en ongelukken geschreven. Kate voelt zich tot hem aangetrokken en als zij hem vertelt over de paranoïde manier waarop zij leeft, ziet hij mogelijkheden haar te genezen en weer een normaal leven te laten leiden. Kate accepteert zijn aanbod en langzaam maar zeker lijkt het erop dat de oude Kate weer terugkomt. Maar klopt het allemaal wel en wie is die enge buurman die plotseling onaangekondigd bij haar op de stoep staat?

 

Het was een warme avond in mei en Oxford baadde in een lichte citroentint. Kate fietste in een fors tempo over Donnington Bridge en reed toen zonder te trappen het steile paadje aan de andere kant af om langs de rivier te rijden.
Het was daar druk. Ze ontweek een vrouw met twee grote natte honden, en een student op een fiets die duidelijk nog niet had leren fietsen en die niet links hield. Kate trapte stevig door zonder naar het water rechts te kijken, in een poging de gedachte aan wat ze dadelijk zou gaan doen van zich af te zetten. Ze duwde tegen de weerstand van de trappers in en schakelde naar een andere versnelling toen het ritje over het vlakke pad te gemakkelijk werd, en ze hoorde haar eigen adem zachtjes fluiten in het zomerbriesje.
Om haar hoofd begon het te gonzen alsof ze een zwerm kleine vliegjes in reed.
Eén op de vijf. Ongeveer twintig procent, dacht ze en ze probeerde de gedachte verder te negeren.
Eenmaal bij Christchurch Meadow had ze een regelmatig tempo bereikt. Het oude college lag er deze avond wel heel mooi bij, aan de overkant van de rivier, met de stenen gevel zacht en lieflijk in het lage licht. Het gazon voor het college had dat rijke, intense Oxfordgroen dat deed denken aan high teas en landhuizen. Overal zaten groepjes vrolijke, hardwerkende studenten die Oxford doordrenkten van hun optimisme en wilskracht en die in de straten en parken en steegjes hun hartelijkheid rondstrooiden als de zoete bubbels in een glas prik. Die Oxford dat heerlijk veilige gevoel gaven.
Nee, op avonden als deze miste ze Londen nauwelijks.
Na Folly Bridge liet Kate de mensenmassa’s achter zich en voerde ze haar tempo weer op. Ze sjeesde langs de flats aan de waterkant bij Botley en de circuskleurige kanaalbootjes die rond Osney Lock aangemeerd lagen. Voorbij Jericho dook ze onder een bruggetje vol graffiti door en reed verder over het pad langs het kanaal tot ze de weg kon oversteken, Noord-Oxford in.
Zo. Het was haar gelukt. Terwijl ze afstapte om de brug over te steken, keek ze op haar horloge. Precies vijfentwintig minuten. Ze haalde het nog voor zes uur.
Terwijl ze met de fiets aan de hand doorliep over de stoep naar Summertown drong het tot haar door wat voor ingrijpends er stond te gebeuren.
Ze was er eindelijk. Dit keer zou ze het echt doen.

Een goede moeder is na Kom je buiten spelen de tweede misdaadroman van de Schotse schrijfster Louise Millar. Het boek verscheen in Groot Brittannië onder de titel Accidents happen. Beide titels dekken de lading. Louise Millar heeft een plezierige en vloeiende schrijfstijl die het lezen van het boek aangenaam maakt. De personages zijn goed uitgewerkt. Kate, Jack en de kwaadaardige schoonmoeder Helen komen goed uit de verf. Oxford wordt op een dusdanige manier beschreven dat je bijna de neiging krijgt er een weekendje heen te gaan. Het komt wat traag op gang maar als je er eenmaal in zit ontwikkelt zich een boeiend verhaal waarin beetje bij beetje ontrafeld wordt wat er werkelijk aan de hand is en naarmate dit proces vordert neemt de spanning evenredig toe. Aanvankelijk heb je de indruk dat je een goed geschreven roman aan het lezen bent met alle ingrediënten voor een gelukkige afloop en die komt er ook maar op een geheel andere manier dan je verwacht. Langzaam maar zeker wordt de toon in het verhaal wat duisterder en de atmosfeer dreigender. Je voelt aankomen dat het plot een andere kant uit zal gaan dan je verwacht maar je hebt geen enkel idee welke. De ontknoping van het verhaal is verrassend en letterlijk en figuurlijk voorzien van een wervelende spanning. Kate zonder het houvast van de kansberekeningen die haar leven bepalen zorgt daar wel voor.

Een goede moeder is een uitstekende misdaadroman met een origineel gegeven, een goed uitgewerkt plot, levensechte personages en een spannende en overtuigende ontknoping. Alles aan dit boek klopt en dat maakt het een fantastische leeservaring.

 

****

 

Engelse titel: Accidents happen
Vertaling: Anna Livestro
Uitgeverij: De Kern – Utrecht
ISBN: 978 90 325 1266 8

© 2013 Joop Liefaard

Volg dit blog

Ontvang de laatste berichten in je brievenbus