Pagina 85

Een blog over boeken, wat ik lees en wat ik ervan vind



Lieneke Dijkzeul – Als padden schreeuwen

Door Joop Liefaard 16 oktober 14

Als padden schreeuwen

Als Charlotte van den Broecke ontwaakt ligt zij naakt op de vloer van haar badkamer. Ze is uitgegleden en kan zich niet bewegen. Haar vader, die na een beroerte verlamd in bed ligt, hoort haar hulpgeroep niet. Charlotte vreest dat dit het einde van haar leven zal betekenen maar toch wordt zij gered en herstelt zij redelijk goed van de ernstige verwondingen. Inspecteur Paul Vegter en zijn collega Renee Pettersen onderzoeken een zaak van een homoseksuele man die na een bezoek aan een bar op straat in elkaar is geslagen. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt en Vegter vermoedt een verband tussen de mishandelingen. Tijdens dit onderzoek wordt Vegter gebeld door Annie Crouwels, de vrouw van de eigenaar van schildersbedrijf Crouwels. Haar man Ab en zijn broer Denny zijn niet aangekomen op een klus die zij bij Charlotte van den Broecke zouden doen en lijken van de aardbodem verdwenen.

Lieneke Dijkzeul (1950) debuteerde in 1990 met haar jeugdboek Hou je taai dat gevolgd werd door een groot aantal boeken voor de jeugd. In 2006 verscheen haar eerste thriller onder de titel De stille zonde. De thriller Koude lente werd genomineerd voor De Gouden Strop. Als padden schreeuwen is de zesde thriller met inspecteur Paul Vegter als hoofdpersoon. Lieneke Dijkzeul wordt vooral geroemd om haar prachtige en ingetogen schrijfstijl en ook met Als padden schreeuwen wordt de lezer weer goed verwend. Zoals het klei in de handen van een pottenbakker tot de schitterendste vormen wordt gekneed en op het palet van de schilder de mooiste kleuren worden gemengd, zo rijgt Lieneke Dijkzeul woorden aaneen tot betoverende zinnen waarmee zij haar personages treffend en overtuigend tot leven wekt en gedachten en gevoelens onder woorden brengt. Charlotte de vrouw die opgroeide zonder moeder maar met een dominante vader ziet haar wereld waarin structuur en vaste normen en waarde het ritme bepaalden, afbrokkelen; een proces dat wanhoop en grote woede veroorzaakt en die woede zoekt onverbiddelijk een uitweg. Paul Vegter die aarzelend zijn leven nieuwe inhoud lijkt te kunnen geven en Sjoerd Talsma die de onmacht en het verdriet na de dood van zijn vrouw verbergt achter Friese bonkigheid en geveinsde kalmte. Ab en Denny die zich plotseling in een situatie bevinden waarover zij geen enkele controle hebben en met elkaar en op hun niveau prachtig vormgegeven gesprekken voeren.

De handdoeken bleven lokken. Daar hingen ze, zo dichtbij, zo onbereikbaar. En ze had het zo koud. Ze moest doorzetten, zichzelf ervan overtuigen dat de beloning de pijn waard zou zijn, want als het lukte, als ze weer warm was, haar lichaam niet meer zou schokken, kon ze nadenken. Ze had hulp nodig. Papa had hulp nodig. Er moest iemand komen.
Frederik.
De naam kwam uit het niets, en bijna huilde ze weer. Natuurlijk zou hij komen, waarom had ze niet eerder aan hem gedacht? Frederik, lieve onhandige Frederik, die altijd hielp wanneer het nodig was. Vroeger had hij geholpen papa aan te kleden, hem naar beneden gedragen en in de rolstoel gezet, hem rondgereden door de tuin, zodat hij de rozen kon zien, de vogels horen, het gemaaide gras kon ruiken.
Tot zij het Frederik verboden had, omdat ze zag hoeveel inspanning het hem kostte dat machteloze mannenlijf op te tillen en het de trap af te dragen. De laatste maal was het bijna misgegaan. Frederik had gewankeld, zijn evenwicht verloren. Papa gleed uit zijn armen, landde half op de vloer, had geschreeuwd en gevloekt. Ze herinnerde het zich haarscherp, en opeens wist ze ook dat ze Frederik niet kon bereiken; haar telefoon lag twee verdiepingen lager in de zitkamer. Twee trappen – een onneembare hindernis.
En Frederik was er niet! Hij zat in Frankrijk, het was immers winter. Hij sloot zich op in zijn boerenhuisje, waar hij verf op een doek klodderde en zich liet vertroetelen door een femme de charge. Dronk een pastis met de buurman, met wie hij jaagde op patrijzen en fazanten.
Frederik zou, als een trekvogel, niet terugkeren voordat het lente was.
Lieneke Dijkzeul

Het verhaal is zorgvuldig geconstrueerd en de verschillende verhaallijnen worden kundig met elkaar verbonden. Spannend in de zin van thriller-spannend is het verhaal niet. Dat past ook helemaal niet bij de opzet van het verhaal en de stijl van Lieneke Dijkzeul. Als padden schreeuwen heeft zijn eigen dynamiek en het zitten op het puntje van je stoel hoort daar niet bij en zou het verhaal geweld aandoen. Er is wel spanning in de zin van boeiend en beklemmend. Door het prachtige taalgebruik en de kundig geconstrueerde plot is het lezen van Als padden schreeuwen een waar genoegen en kun je het boek maar moeilijk naast je neerleggen.

Als padden schreeuwen is een thriller die je raakt en waarmee Lieneke Dijkzeul laat zien dat zij behoort tot de absolute top van de Nederlandse misdaadliteratuur. Een thriller van hoog niveau.

Uitgeverij: Ambo|Anthos - Amsterdam
ISBN: 978 90 263 2922 7

© 2014 Joop Liefaard

Lieneke Dijkzeul - Als padden schreeuwen. Een thriller van hoog niveau.

Klik hier om dit bericht te tweeten
Volg dit blog

Ontvang de laatste berichten in je brievenbus