DoodverklaardWorldCat•LibraryThing•Google Books•BookFinder Het zal je maar gebeuren. Je komt uit school en je vader staat je op te wachten. Hij vertelt je dat je naar je kamer moet gaan en daar twee dingen moet uitzoeken, die je mee mag nemen. Veel tijd heb je daar niet voor. Als je je keuze hebt gemaakt vertrek je met je ouders naar een andere stad en krijgt daar een nieuwe naam. En je tast over het waarom volledig in het duister. Het overkwam de zevenjarige Annabelle Granger.
Annabelle Granger belandt na nog een aantal raadselachtige verhuizingen uiteindelijk in Boston. Haar moeder is door een overdosis aan medicijnen en alcohol overleden en haar vader kwam om het leven na door een taxi te zijn overreden. Annabelle, die nu Tanya Nelson heet woont in een apartement en maakt daar gordijnen op bestelling en daarnaast werkt zij als barista in een vestiging van Starbucks. Dan leest zij op een ochtend in de krant dat zij dood is. Zij is dan 32 jaar.
Van alle herinneringen uit mijn jeugd is dit het moment waarnaar ik het liefst terug zou keren. Drie minuten in de slaapkamer van mijn kindertijd. Nog één keer mijn vingers over het met stickers volgeplakte bureau laten glijden, ze luchtig over de ingelijste foto’s van opa en oma laten gaan, en dan – zoef! – naar mijn zilveren borstel met inscriptie en grote handspiegel. Ik liep mijn boeken straal voorbij en dacht geen moment aan mijn verzameling knikkers of mijn stapel tekeningen van de kleuterschool. Ik herinner me nog goed hoe hartverscheurend moeilijk het was om een keuze te maken tussen mijn lievelingsknuffel, een hondje, en mijn allernieuwste aanwinst, een Barbie in bruidsjurk. Uiteindelijk koos ik voor mijn hond, Boomer, en griste toen snel mijn dierbare babydekentje mee, dat gemaakt was van donkerroze flanel met een lichtroze satijnen rand.
Niet mijn dagboek. Niet mijn verzameling maffe briefjes, beklad met allerlei tekeningetjes van mijn beste vriendin, Dori Petracelli. Zelfs niet mijn babyalbum, waar tenminste nog foto’s van mijn moeder in stonden die mij de jaren daarna nog vaak troost hadden kunnen bieden. Ik was een klein en bang kind, en maakte dan ook een kinderlijke keuze.
Ik vermoed dat mijn vader allang wist wat ik zou uitzoeken. Ik vermoed dat hij, zelfs op dat moment, alles al zag aankomen.
Op het terrein van een voormalige psychiatrische inrichting in Bosten ontdekt de politie in een ondergrondse ruimte de overblijfselen van zes jonge meisjes. Inspecteur D.D. Warren en rechercheur Bobby Dodge worden belast met het onderzoek. Is hier een zieke geest, een voormalige patient van de inrichting actief geweest of is er iets anders aan de hand? De zaak wordt nog ingewikkelder als de doodverklaarde Annabelle Granger zich bij de politie meldt.
Doodverklaard is een misdaadroman van de Amerikaanse misdaadauteur Lisa Gardner. Het is het tweede boek uit een serie van tot nu toe 7 boeken over inspecteur D.D. Warren. Het boek is in 2007 in de Verenigde Staten verschenen en in 2012 vertaald en uitgebracht in Nederland.
Het verhaal zit goed in elkaar en heeft veel vaart. De schrijfstijl van Lisa Gardner is plezierig en zij weet een atmosfeer te creëren die maakt dat je wilt blijven lezen. De personages worden goed uitgewerkt. Het verhaal kent een aantal totaal onverwachte plotwendingen en dat maakt de afloop onvoorspelbaar. In de aanloop van het verhaal en de eerste uitwerking ontbreekt er spanning maar dat wordt ruimschootst gecompenseerd door een pakkende en verrassende ontknoping.
Lisa Gardner heeft met Doodverklaard een prima misdaadroman afgeleverd. Een boek waarin Annabelle Granger vastbesloten is om met of zonder hulp van de politie uit te zoeken waarom haar vader paranoide was en waarin de lezer regelmatig op het verkeerde been wordt gezet voordat in een spannende ontknoping duidelijk wordt wat er echt is gebeurd.
****
Engelse titel: Hide
Vertaling: Sarina Ruiter-Bouwhuis
Uitgeverij: The House of Books
ISBN: 978 90 443 3684 9
© 2013 Joop Liefaard